عسل چند گیاه

عسل چند گیاه یا عسل چهل گیاه حاصل نوشیدن شهد گل های مختلف توسط زنبور عسل است. عموما در فصل بهار که گیاهان مختلفی در یک منطقه می روید، زنبور شهد گل های مختلفی را به عسل تبدیل می کند. این نوع عسل خواص عمومی زیادی برای بدن داشته و برای بیماری های مختلف توصیه شده است. استفاده از این عسل در طب سنتی به وفور دیده می شود. ترکیب این عسل با مواد طبیعی دیگر نیز خواص شگفت آوری به آن می بخشد که حتی داروهای شیمیایی نیز نمی توانند چنین اثری داشته باشند.

همانطور که از نام عسل چند گیاه مشخص است، از چند گیاه مختلف تهیه می شود. بنابراین کاملا طبیعی است که این نوع عسل متناسب با نوع گیاهان دارای رنگ‌‌ها و طعم های مختلفی باشند و حتی در یک منطقه در دو سال متوالی، یک محصول با یک رنگ و یک غلظت تولید نشود. برای اطلاع دقیق درباره عسل چند گیاه باید بدانید که دقیقا شهد چند گیاه و چه گیاهانی در آن عسل وجود دارد. اما چیزی که مشخص است خواص درمانی متعددی است که این نوع عسل دارا می باشد.

معمولا از عسل چند گیاه برای عسل درمانی بسیار محتاطانه استفاده می کنند چراکه برای هر بیماری خاص باید یک نوع عسل خاص با خواص مشخص مورد استفاده قرار گیرد در حالی که عسل چند گیاه متناسب با نوع گیاهان استفاده شده توسط زنبور عسل ممکن است که خواص متنوع و گاه در تضاد با برخی بیماری ها داشته باشد. اما عسل چند گیاه برای مصارف عمومی و خوراکی نسبت به عسل های تک گیاه مناسب تر است و بیشتر توصیه می شود.

در مورد خواص عمومی عسل چند گیاه می توان گفت که این عسل به دلیل داشتن آنزیم های گوارشی از قبیل ‌آمیلاز،‌ ساکاراز، لیپاز و…، به هضم غذا کمک می کند. عسل از دیدگاه منابع طب سنتی طبیعت گرم دارد و دفع کننده بلغم، سودا و رطوبت های بدن از عمق بدن و سر می باشد. آنزیم های عسل باعث تقویت فرآیندهای هضم روده ای و فعال سازی عملکرد مخاط معده می شود.

مصرف روزانه آن باعث افزایش گلبول های سفید و قرمز خون می گردد. مالش لثه ها با انگشت آغشته به عسل باعث استحکام لثه ها شده و مصرف آن توسط مادران شیرده و نوزادان و کودکان، اثرات مثبت فراوانی روی رشد کودکان دارد. عسل خواص ضد میکروبی قوی دارد و تقریبا تمام انواع باکتری ها و ویروس ها بعد از چند ساعت در آن زنده نمی مانند. همچنین گذاشتن عسل روی زخم باعث تحریک جریان خون و لنف در ناحیه شده و باعث تسریع در بهبود زخم می شود.

از جمله دیگر خواص عسل چند گیاه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خون ساز و تصفیه کننده خون
• تقویت سیستم ایمنی بدن
• کاهش دردهای استخوانی و مفاصلی
• غضروف ساز و ترمیم کننده مفاصل
• کاهش دهنده نفخ
• مفید برای گرفتگی عروق
• بهبود ناراحتی های روده
• ضد سرفه
• مقوی مغز و اعصاب
• تقویت کننده حافظه
• نرم کننده سینه
• کنترل و بهبود اسپاسم
• تب بر
• بهبود سر درد و میگرن
• بهبود آرتروز
• مفید برای معالج رعشه
• تقویت کننده بینایی
• ضد صرع
• ضد تشنج
• بهبود کننده تنگی نفس
• مسکن و تسکین دردهای مختلف بدن
• کاهش دهنده فشار خون

عسل دیابتی

عسل دیابتی محصولی از فعالیت زنبورها در استخراج شهد گیاهان گلدار و بازگرداندن آن به داخل کندوهایی است که توسط این حشرات مفید ساخته می شود. تفاوت اصلی میان عسل دیابتی و انواع دیگر عسل در درصد کربوهیدرات هایی مانند گلوکز، فروکتوز و ساکاروز موجود در ترکیبات عسل می باشد.

عسل یک غذای شیرین هست که تقریبا ۷۰ درصد آن از کربوهیدرات تشکیل شده است و یک قاشق غذاخوری عسل تقریبا ۱۷ گرم کربوهیدرات دارد. بنابراین نمی تواند در مقادیر زیاد به افراد دیابتی تجویز شود. افرادی که از دیابت رنج می برند در خون خود گلوکز اضافی دارند بنابراین انواع عسلی که مقدار کمتری گلوکز و مقدار بیشتری فروکتوز داشته باشد بهتر مورد استقبال ارگانیسم بدن بیمار قرار می گیرد. در واقع گلوکز برای جذب، به انسولین احتیاج دارد اما فروکتوز مکانیزم جذب متفاوتی دارد و به انسولین احتیاجی ندارد. عسل  دیابتی شهدینه مقدار زیادی فروکتوز (قند میوه) دارد و به همین دلیل این عسل برای افراد دیابتی توصیه می شود.

شما اگر از پزشکتان در مورد مصرف عسل بپرسید به شما خواهد گفت که عسل غذایی نیست که ما آن را در برنامه غذایی یک بیمار دیابتی به راحتی بگنجانیم. چون عسل مقدار زیادی گلوکز (۳۱%) دارد. اما عسل می تواند بخشی از رژیم غذایی یک بیمار دیابتی باشد، به شرط آنکه فرد یک رژیم با کربوهیدرات کم را رعایت کند. در واقع مقدار کربوهیدرات مصرفی برای یک بیمار مهم تر از نوع کربوهیدرات مصرفی هست و متخصصان تغذیه موافق اند که در یک رژیم غذایی متعادل می توان مقدار کمی عسل مصرف کرد. در واقع حتی اگر قند خون بالایی دارید لزومی ندارد که از خوردن این شهد شیرین بپرهیزید اما باید مقدار مجاز استفاده از ان را رعایت کنید.

متخصصین معتقدند که افراد دیابتی می توانند در روز ۲۰ تا ۳۰ گرم عسل طبیعی خالص تحت نظر و مشورت پزشک مصرف کنند. بنابراین این افراد می توانند قبل یا بعد از صبحانه این مقدار عسل را به صورت شربت عسل (رقیق شده در آب) و یا آب گریپ فروت مصرف کنند و حتی این میزان عسل برای درمان دیابت نیز مفید خواهد بود. همچنین کاهش در مصرف عسل به این معنا نیست که شما عسل را بطور کامل از رژیم غذایی خود حذف کنید. طعم عسل کمی شیرین تر از قند است. بنابراین در دستورهای پخت و پز شما می توانید یک قسمت عسل را جایگزین یک و یک چهارم قسمت از شکر کنید. این کار موجب کاهش محتوای کربوهیدرات موجود در غذای شما می گردد.

جدا از همه اینها عسل در زمینه پیشگیری دیابت و بهبود زخم های دیابتی بسیار موثر هست. تحقیقات اخیر نشان داده است که جایگزینی کامل شکر با عسل خطر ابتلا به دیابت را تا ۷۰ درصد کاهش می دهد و همینطور با مالیدن عسل بر روی زخم های دیابتی می توان بهبودی این زخم ها را سرعت بخشید و حتی از لزوم قطع شدن پای دیابتی جلوگیری کرد.