رفتن به محتوا
عسل دیابتی
عسل دیابتی محصولی از فعالیت زنبورها در استخراج شهد گیاهان گلدار و بازگرداندن آن به داخل کندوهایی است که توسط این حشرات مفید ساخته می شود. تفاوت اصلی میان عسل دیابتی و انواع دیگر عسل در درصد کربوهیدرات هایی مانند گلوکز، فروکتوز و ساکاروز موجود در ترکیبات عسل می باشد.
عسل یک غذای شیرین هست که تقریبا ۷۰ درصد آن از کربوهیدرات تشکیل شده است و یک قاشق غذاخوری عسل تقریبا ۱۷ گرم کربوهیدرات دارد. بنابراین نمی تواند در مقادیر زیاد به افراد دیابتی تجویز شود. افرادی که از دیابت رنج می برند در خون خود گلوکز اضافی دارند بنابراین انواع عسلی که مقدار کمتری گلوکز و مقدار بیشتری فروکتوز داشته باشد بهتر مورد استقبال ارگانیسم بدن بیمار قرار می گیرد. در واقع گلوکز برای جذب، به انسولین احتیاج دارد اما فروکتوز مکانیزم جذب متفاوتی دارد و به انسولین احتیاجی ندارد. عسل دیابتی شهدینه مقدار زیادی فروکتوز (قند میوه) دارد و به همین دلیل این عسل برای افراد دیابتی توصیه می شود.
شما اگر از پزشکتان در مورد مصرف عسل بپرسید به شما خواهد گفت که عسل غذایی نیست که ما آن را در برنامه غذایی یک بیمار دیابتی به راحتی بگنجانیم. چون عسل مقدار زیادی گلوکز (۳۱%) دارد. اما عسل می تواند بخشی از رژیم غذایی یک بیمار دیابتی باشد، به شرط آنکه فرد یک رژیم با کربوهیدرات کم را رعایت کند. در واقع مقدار کربوهیدرات مصرفی برای یک بیمار مهم تر از نوع کربوهیدرات مصرفی هست و متخصصان تغذیه موافق اند که در یک رژیم غذایی متعادل می توان مقدار کمی عسل مصرف کرد. در واقع حتی اگر قند خون بالایی دارید لزومی ندارد که از خوردن این شهد شیرین بپرهیزید اما باید مقدار مجاز استفاده از ان را رعایت کنید.
متخصصین معتقدند که افراد دیابتی می توانند در روز ۲۰ تا ۳۰ گرم عسل طبیعی خالص تحت نظر و مشورت پزشک مصرف کنند. بنابراین این افراد می توانند قبل یا بعد از صبحانه این مقدار عسل را به صورت شربت عسل (رقیق شده در آب) و یا آب گریپ فروت مصرف کنند و حتی این میزان عسل برای درمان دیابت نیز مفید خواهد بود. همچنین کاهش در مصرف عسل به این معنا نیست که شما عسل را بطور کامل از رژیم غذایی خود حذف کنید. طعم عسل کمی شیرین تر از قند است. بنابراین در دستورهای پخت و پز شما می توانید یک قسمت عسل را جایگزین یک و یک چهارم قسمت از شکر کنید. این کار موجب کاهش محتوای کربوهیدرات موجود در غذای شما می گردد.
جدا از همه اینها عسل در زمینه پیشگیری دیابت و بهبود زخم های دیابتی بسیار موثر هست. تحقیقات اخیر نشان داده است که جایگزینی کامل شکر با عسل خطر ابتلا به دیابت را تا ۷۰ درصد کاهش می دهد و همینطور با مالیدن عسل بر روی زخم های دیابتی می توان بهبودی این زخم ها را سرعت بخشید و حتی از لزوم قطع شدن پای دیابتی جلوگیری کرد.
